School, ik wil daar niet meer heen!!
Veel kinderen of jongvolwassenen hebben geen zin meer om naar school te gaan. Er wordt veel via social media gecommuniceerd, dit is een lastig middel.
Je ziet niet aan iemand zijn gezicht wat hij of zij bedoeld. De tekst komt altijd harder aan. Je krijgt dan discussies die je mogelijk face tot face niet gehad zou hebben. Zelf heb ik dit ook ervaren. Je stuurt een mail met daarin jouw gevoel en stelt je hiermee kwetsbaar op. De reacties die je daarop soms krijgt zijn vaak hard en gevoelloos. Dit zegt iets over de mens die zo reageert, maar ook over hoe mensen je tekst lezen. Dit geld ook voor de jeugd. Vanwege corona zie je je klasgenoten soms lange tijd niet. Er is iets gezegd of gedaan voor (de zoveelste) sluiting van de school. Je kind blijft hier mee rond lopen. Tegen de tijd dat je weer naar school mag/kan is er al zoveel spanning opgebouwd dat je niet meer wil en kan. Daarnaast is school voor sommige kinderen zo wie zo al een spanningsbron.
Door de huidige omstandigheden waar Nederland in verkeerd hebben veel kinderen nu ook last van het feit dat scholen opengaan, maar ook zomaar weer kunnen sluiten. Wat “vroeger” een zekerheid was, is nu los zand. Ze krijgen via de media of school mee dat ze de “verloren generatie” zijn, omdat ze zoveel gemist hebben op school. Door de negatieve formulering en het herhaaldelijk te horen krijgen gaan kinderen hierin geloven.
Thuisonderwijs is ook lastig. Je ouders zijn geen docenten en alles wat wij als ouders geleerd hebben is nu niet meer zoals onze kinderen het leren. Als je ouders zelf niet hoeven te werken en tijd voor je hebben, is dat fijn. Voor ouders is het niet docent zijn extra lastig helemaal om je kind gemotiveerd te houden. Het wordt eerder een frustratie voor zowel kind als ouder.
Het sociale stuk in ons leven is een belangrijk onderdeel. Dit is nu door de omstandigheden ook een lastig stuk. We vinden het steeds moeilijker om met elkaar om te gaan. We verleren het eigenlijk een beetje. Discussies over wel of niet vaccineren, mondkapjes dragen, testen enz. zijn veel besproken onderwerpen in vele sociale kringen.
Wie vraagt er aan de kinderen hoe het echt met ze gaat?
Wie is er nog bezig met hoe gaan we met elkaar om?
Wie zorgt ervoor dat kinderen nog gewoon kind kunnen zijn?
Wie zorgt er goed voor zichzelf, zodat ze goed voor hun kind kunnen zorgen?
Mocht jij je nou herkennen in dit verhaal in meer of mindere maten? Wil jij hier mee aan de slag?
Of herken je iemand die hier hulp in kan gebruiken?
Onthoud dan!
Je hoeft het niet alleen te doen!
Je bent niet alleen!
Wij plannen graag een kennismaking gesprek met jou in. Onze kennismaking gesprekken zijn altijd gratis en vrijblijvend.